کاش می دانستی
که زندگی سنگین تر از عشق من و توست
کاش می دانستی
که زندگی تلخ تر از درد دوری ماست
کاش میدانستی
که زندگی دردناک تر از انتظار وصال است
سالهاست که در انتظارت هستم
سالهاست که به امید بازگشتت شاد میشوم
سالهاست که زندگی فقط با خاطراتت سپری میشود
انقدر زمان گذشته که دیگر نه من ان من قبلی ام و نه تو.
این راه ما را به کجا خواهد برد؟
دیگر ارزوی دیدار مجددت تبدیل به رویایی دور دست شده است.
انقدر دور که حتی گذشته را هم تحت تاثیر قرار میدهد
گاهی فکر میکنم همه چیز در خواب بوده.
پنهان نمیکنم گاهی انتظار شیرینی است
حتی گه گاه ان قدر شیرین می شود که ارزوی تمام نشدنش رادارم
اما لحظه ها کوتاه است
کوتاهتر از دمی و بازدمی
همه ترسم از این است که شیرینی وصال هم تا این اندازه زودگذر باشد.
شاید به همین دلیل هجران را تحمل می کنم
حتی در تخیلم هم بودن با تورا به تصویر نمی کشم.
زیرا در فکر هم حضورت انقدر قوی است که نبودت ویرانه ام کند
نمی دانم تا پایان راه چقدر مانده
اصلا نمیدانم پایان راه کجاست
حتی نمیدانم بر سر دو راهی کدام جاده را انتخاب کردم
جاده وصال یا هجران
اماانتهای هر دو جاده می تواند شیرین باشد
زیرا خاطرات تو در هیچ جاده ای تنهایم نخواهد گذاشت
حتی اگر به غلط جاده ای دیگر را شروع کنم.
نوشته های دیگران()
